Back ميغيل دا سيلفا Arabic ميجيل دا سيلفا ARZ Miguel da Silva English Miguel da Silva (cardinal) French Miguel da Silva Italian Miguel da Silva NB Miguel da Silva Polish Miguel da Silva Portuguese
.png)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1480 Évora, Portugal |
| Morte | 1556 (75/76 anos) Roma |
| Lugar de sepultura | Roma |
| Camarlengo do Colexio Cardenalicio | |
| 1548 (Gregoriano) – 1549 (Gregoriano) ← Bartolomeo Guidiccioni (pt)  – Giovanni Girolamo Morone (pt) → | |
| Cardenal in pectore | |
| 19 de decembro de 1539 – | |
| Bispo diocesano | |
| 21 de novembro de 1526 – 22 de abril de 1547 ← João Chaves (pt) Diocese: Diocese de Viseu (pt) | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Reino de Portugal |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Ocupación | sacerdote católico , matemático |
| Lingua | Lingua portuguesa |
| Participou en | |
| 15 de maio de 1555 | Conclave de maio de 1555 (pt) |
| 5 de abril de 1555 | Conclave de abril de 1555 (pt) |
| 29 de novembro de 1549 | Conclave de 1549–1550 (pt) |
 | |
 | |
Miguel da Silva e Menezes, nado en Évora en 1480 e finado en Roma en 1556, foi un nobre portugués do século XVI, embaixador en Roma, bispo de Viseu (1526) e cardeal da Igrexa Católica Romana (1539). Na historiografía coñécese coa antonomasia coa que foi nomeado en vida: Cardeal de Viseu. De familia relixiosa, era sobriño de Santa Beatriz da Silva e do Beato Amadeu da Silva. O seu pai, Conde de Portalegre, foi figura destacada na corte de D. Manuel I. Obtivo del unha bolsa de estudos que lle permitiu ir en 1500 a estudar Humanidades e Teoloxía a París. A súa formación prolongouse por máis dunha década, con estancias en Siena e Boloña. Coñecido polo seu dominio das linguas antigas e cultura clásica, foi amigo persoal do pintor Rafael e Baldassare Castiglione dedicoulle a súa obra Il Cortegiano (O Costesão).
Figura destacada do Alto Renacemento, foi un célebre coñecedor do latín e do grego e mecenas das artes. Reflectindo a ascensión da súa familia na corte de Lisboa, foi nomeado por Manuel I embaixador en Roma. Logo da morte do rei regresou a Lisboa contrariado, por orde de Xoán III en 1525, con quen mantivo tensións (o seu pai casara en terceiras nupcias con Leonor de Austria, que estaba prometida co propio D. Xoán; a súa oposición á entrada da Inquisición en Portugal á que o rei era favorábel; ou a súa negativa a deixarlle participar no Concilio de Mantua etc.). Por intercesión do Papa Clemente VII foi nomeado bispo de Viseu en 1526.
Vendo que a súa posición se deterioraba rapidamente, fuxiu a Italia en 1540, escapando en cousa de horas dunha orde real de arresto. En Roma foi recibido calorosamente por Paulo III.
O seu cardealado foi oficializado en 1541 (en 1539 in pectore). Como cardeal, o seu titulus cambiou até que se instalou en Santa María in Trastevere en 1553. O papa tamén o nomearía bispo e administrador da cidade de Massa Marittima, na Toscana, en 1539. Foi legado papal en Venecia, Ancona e Boloña. Participou nos conclaves de 1549-1550 e abril-maio de 1555. O rei de Portugal nunca lle perdoou a fuga, desnaturalizándoo e condenado por traizón en 1542. Moveu influencias para que Miguel da Silva fose extraditado e planeaba asasinalo. Malia a furia real, viviu os últimos 15 anos da súa vida en Roma cheo de riquezas e favores, finando na Cidade Eterna o 5 de xuño de 1556 .